Złoty marchewek ujędrniający

Produktów ze sklepu Calaya używam od dawna, więc postanowiłam  wziąć udział w konkursie organizowanym przez sklep - przyjemne z pożytecznym, a że i tak kończył mi się krem, to tym bardziej się zmotywowałam :)

I tak oto powstał ON:

• optymistycznie żółciutki
• delikatny i lekki
• ujędrniający
• wygładzający
• lekko brązujący
• idealny do skóry tłustej
• pięknie pachnący moim ukochanym golterierem - wtajemniczeni nazywają go bulterierem lub śmierdziuchem :)

 Do jego stworzenia użyłam:

• 40 g masła Shea nierafinowanego - nawilża, odżywia chroni przed czynnikami zewnętrznymi, działa antybakteryjnie, przeciwzapalnie i przeciwgrzybicznie 

• 20 g oleju konopnego nierafinowanego - zawiera 80%
  Niezbędnych Nienasyconych Kwasów Tłuszczowych (NNKT) oraz CBD- kannabidiol - substancje o silnych właściwościach przeciwzapalnych

• 10 g oleju z alg Fucus - działa antystarzeniowo poprzez wyłapywanie wolnych rodników 

• 10 g maceratu z kasztanów - reguluje elastyczność skóry, stymuluje odnowę tkanek, działa przeciwświądowo, przeciwobrzękowo, wzmacnia ścianki naczyń włosowatych

• 3 g oleju z pestek arbuza - nawilża i łagodzi podrażnienia, nie zatyka porów, uelastycznia skórę

• 4 ml oleju marchwi - chroni skórę przed wysuszeniem, nawilża, odżywia i zapobiega przesuszeniu skóry

• 2 ml kwasu hialuronowego 1% - wzmacnia naczynia włosowate, dotlenia i wygładza skórę, spłyca zmarszczki

• zapach to po 5 kropli olejków: golterier, litsea cubeba, pomarańcza, patchula, goździk i cedr

Rozpuściłam masło shea w kąpieli wodnej - należy uważać, aby go nie przegrzać, bo wszystkie dobroczynne właściwości zostaną zniszczone. Gdy masło przestygnie, wlewam odmierzone oleje oraz olejki eteryczne i delikatnie mieszam.

Do powstałej części dodaję kwas hialuronowy, mieszam i odstawiam do wystygnięcia. Gdy krem zaczyna tężeć, miksuję go i przekładam do słoiczka zdezynfekowanego alkoholem. Wyszło 88 g kremu.

Krem świetnie się wchłania, przyjemnością jest nakładać go na twarz. Skóra jest miękka, wygładzona, z lekką nutką brązu dzięki olejowi z marchwi - takie zatrzymanie słońca na twarzy, do tego cudnie pachnie, koi zmysły i sprawia, że sny są kolorowe :). Krem może spokojnie przebywać w temperaturze pokojowej, nie zmieni konsystencji. Naturalnym konserwantem może być macerat garbnikowy, ale tutaj go nie dodałam. Wystarczy nabierać krem szpatułką a pozostanie z nami na długo :).
 

Stary kredens mocno drzy...

ponieważ nadeszła jego godzina... pora zedrzeć starą szatę i dać mu nowy blask, odsłonić naturalne piękno drewnianych słojów, wydobyć zapach żywicy, nabłyszczyć lakierem nowe powierzchnie.

 

Kredens ma ponad 30 lat, zakupiła go moja babcia, przekazała mamie, a ta mi - razem z komóreczką na przetwory i rożne inne 1200 drobiazgów :). Samodzielnie przemalowałam go z ponurego brązu z odpryskującą farbą, na słoneczny żółty, dałam nowe gałki, odnowiłam blat, miałam jakieś 15 lat... 

Komórka jest tak wąska, że nie mam możliwości pokazania mebla w całej okazałości i muszę odsłaniać go po kawałku :)

Kredens należało rozłożyć i znieść w 2 częściach do prac renowacyjnych na dworze. Razem z Andym, mężem mym, zdemontowaliśmy drzwiczki i stare zawiasy, wyciągnęłam szyby i odkręciłam gałki. Potem strój ochronny, czyli stare ubranie, chustka na głowę i maseczka na twarz przeciwko pyleniu farby, której masa unosiła się podczas szlifowania. 

 Usuwanie starej farby opalarką gazową ( przy 40 stopniowym upale, ale ja kocham upały) to pestka w porównaniu ze szlifowaniem drewna z resztek farby. Większe powierzchnie można oczyszczać sprytnym urządzeniem, jakim jest wiertarka ze specjalna nakładką, ale wszelkie drobne elementy, listewki i rowki niestety wymagają użycia reki, kawałka papieru i masy pracy tymi dwoma elementami.

Ręce czasami mdlały, ale dałam radę. Piękno słojów wynagradzało trud pracy. 

Tak prezentuje się górna cześć mebla po wyczyszczeniu i przed malowaniem. 

Nałożenie 1 warstwy lakieru było cudowne. Każde wgłębienie, rysa czy dziura po szpachli, to jak odsłanianie zmarszczek u starzejącego się człowieka, to historia, która była udziałem tego mebla, bo ktoś go budował od podstaw, poświęcał swój czas i umiejętności by stworzyć coś nowego, ozdobnego i praktycznego.

Przy czyszczeniu okazało się, że wszystkie fronty drzwiczek i blat to dykta, wiec jako wielbiciel drewna i Natury, postanowiłam sprezentować memu kredensowi nowe szaty. Zakupiłam materiał, znalazłam pana, który wyciął mi wszystko pod wymiar, mąż dostosował kształt drzwiczek do tych wcześniejszych i po pomalowaniu, wszystko zostało zamontowane na nowych zawiasach - niektóre ocalały bo nie było konieczności wymiany. Widoczna różnica miedzy starym i nowym drewnem wynika z rożnych rodzajów drewna, lakieru oraz upływu czasu.

Tylna płyta kredensu jest z dykty, półki również nie dało się wyjąć i  wyczyścić, ponieważ najpierw została zamontowana w środku, potem przytwierdzono górę mebla - mało kto 30 czy 50 lat temu myślał o praktycznych rozwiązaniach. Poradziłam sobie w ten sposób, że pomalowałam całość niebieska farbą - zalegała mi puszka białej, wiec dokupiłam niebieski pigment i proszę, jakie fajne połączenie wyszło.

Gałki czekały na swą premierę koło 4 lat, pokornie siedząc w szufladzie. Zakupiłam je na jakiejś wyprzedaży, po 5 zł 5 szt. Motyw kwiatowy jak najbardziej mi pasuje, więc zostały przykręcone, a rodzina zachwyca się nimi i całym kredensem.

Dół mebla, jest cały drewniany, fronty szuflad nie były zmieniane i widać, że drewno ma inny kolor... Stare z nowym połączono, przeszłość i teraźniejszość się splatają.

Zabrakło mi 4 szt gałek do szuflad, więc wykorzystałam stare plastikowe uchwyty, nadając im nowy image, pasujący do reszty gałek. W tym celu użyłam naklejek na paznokcie z pasującym motywem, żeli do tipsów i lampy UV, która też była wykorzystywana w innych celach niż paznokciowe :). Trzeba sobie radzić z pomocą dostępnych środków. I to się tyczy każdego aspektu życia.

Jestem dumna z mojego starego - nowego kredensu. Jego nowa szata jest piękną oprawą dla stojących tam przetworów słoikowych czy butelkowych.Masa pracy ale i przyjemności, piękny zapach żywicy wydobywający się spod kilku warstw farby przybliża myślą do lasu i drzew, z których zrobiono mebel. Natura górą :)